دکتر علی شریعتی در سال 1312 هـ.ش در دهکده مزینان سبزوار دیده بر جهان گشود. تحصیلات متوسطه دانشسرای مقدماتی را در مشهد گذرانده و در سال 1331 به عنوان معلم روستای احمدآباد به تدریس پرداخت.
سال 1335 وارد دانشکده ادبیات مشهد می شود و بر اثر استعداد بی نظیر و هوش سرشار به عنوان شاگرد اول دانشکده معرفی و جهت ادامه تحصیل به فرانسه اعزام می گردد.
در فرانسه همزمان در دو رشته تاریخ و جامعه شناسی تحصیل و در سال 1340 موفق به اخذ درجه دکتری در رشته تاریخ تمدن و جامعه شناسی گردیده، به ایران مراجعت می‌نما ید. وی دو سال بعد فعالیت علمی خود را در دانشگاه مشهد شروع می کند .
بالاخره در 29 خرداد1356 بطور مرموزی در لندن درگذشت. وی در طول عمر پربار علمی خود بارها به خاطر فعالیت های سیاسی، مذهبی دستگیر وسال هایی از عمرش را در زندان های شاه سپری کرد.
فعالیت های علمی شریعتی از دوره دبیرستان آغاز شد . وی ضمن تحصیل به عضویت کانون نشر حقایق اسلامی درآمده و چاپ مقالات تحقیقی و فلسفی و انقلابی را آغاز نمود. در سال1334 نخستین کتابش با عنوان «تاریخ تحول فلسفه» منتشر شد. درآن زمان اکثر مقالاتش در روزنامه و مجله فرهنگ مشهد انتشار می‌یافت.
وی مدتی سردبیری روزنامه سازمان انقلابی جوانان ملی ایران در اروپا با عنوان «ماهنامه ایران آزاد» را به عهده داشت. در سال 1341کتاب «دوزخیان زمین» اثر فرانتس فانون را ترجمه نمود. سال 1349 سلسله سخنرانی هایی درحسینیه ارشاد با عناوین اسلام شناسی، ایدئولوژی اسلامی و تاریخ ادیان ایراد نمود که همه آنها چاپ گردید.
ازآثار دیگر شریعتی می توان به کتاب ها و مقالات زیر اشاره کرد :
1- انسان واسلام
2- با مخاطب های آشنا
3- بازگشت به خویشتن
4- تحلیلی از مناسک حج
5- مسئولیت شیعه بودن
6- ما و اقبال
7- مذهب علیه مذهب
8- کویر
9- تشیع علوی و تشیع صفوی
10- حسین وارث آدم
11- زیباترین روح پرستنده
12- فاطمه فاطمه است
13- اسلام شناسی
14 ـ پدر ، مادر ما متهمیم
با وجود تنوع آثارش تمام آنها از یک نظر مشابهند. می توان گفت که اکثر آثارش ثمره غلیان اندیشه و سر ریز شدن احساسند. گستردگی دامنه اطلاعات و وسعت خزینه لغات و تعدد حوزه های تحقیقی و دقت نظر در امور و ژرف اندیشی شریعتی اهل فن و صاحب نظران را به حیرت وامی‌دارد. آشنایی با ادبیات ایران و جهان، سیاست، جامعه شناسی، تاریخ، فلسفه، تصوف، اساطیر، زبان شناسی، مذهب به طور نسبی و فرهنگ عامه مردم و تسلط به دو زبان فرانسه و عربی، وی را از هم ردیفانش متمایز نموده است.
نثر شریعتی بیشتر از فر هنگ عامه متأثر شده است و آشنایی با اصطلاحات و تمثیلات دو زبان دیگر میدان مانور قلم او را وسعت داده است که نثر او را می‌توان ترکیبی از نثر ادیبانه و عامیانه دانست.